دما و نقش عصبی- عضلاتی چکیدهاین مقاله تمرکزش را بر روی تاثیر دماهای محیطی مختلف بر روی سیستم های عصبی- عضلاتی قرار می دهد. در طی ورزشهای با زمان کم، عملکرد 2 تا 5% با افزایش ا درجه ای دمای عضله بهبود می یابد. به هر حال اگر دمای مرکزی افزایش یابد، این تاثیر مثبت متوقف شده و در عملکرد خلل ایجاد می گردد. اختلال عملکرد در محیط گرم و سرد مرتبط به تغییرات در محرک های عصبی به دلیل سازگاری حمایتی، اختلالات مرکزی و پیرامونی می باشد. این بررسی تا حدی، تاثیرات متفاوت محیط گرم و سرد را در بخش های فرانخاعی، نخاعی، و پیرامونی محرک های عصبی که مرتبط به تنظیم بالا و پایین نقش عصبی- عضلاتی مد نظر قرار داده و نشان می دهد که دما انتقال محرک های عصبی را به سمت عضله و پیوند انقباضی محرک ها تحت تاثیر قرار می دهد.از روش های قلبی عروقی به روش های عصبی-عضلاتی در فیزیولوژی محیطیدر سال های بعد از جنگ جهانی دوم، تحقیقات بسیار زیادی بر روی تاثیر شرایط دمایی بر روی ظرفیت ورزشی در انسان انجام شده است. در طی 50 سال بعد از آن، اکثر محققان به بررسی نتایج ورزش کردن در محیط سرد پرداخته و تمرکزشان را بر روی موضوعات بهداشتی و سلامت قرار دادند؛ در حالی که تحقیق در محیط گرم تمرکزش را بر روی سازگاری قلبی عروقی قرار داده است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
